Bright light city!

Het hotel in La Verkin was erg fijn. Goede bedden en een fijne douche en een uitgebreid ontbijt. Dus kunnen we weer met een tevreden gevoel de grote weg op draaien richting de feest bestemming van Amerika; Las Vegas.

In het stadje hurricanes, zo’n zeven kilometer verderop zien we een gezellig stadscentrum, waar van alles te doen en te zien is. Een goede om te onthouden, want misschien komen we hier ooit weer. En als we het stadje bijna uitrijden zien we een grote Walmart supermarkt liggen. Onze lieve jonge dames hebben nog wat wensen vanuit de Walmart, dus we zetten de auto stil op het enorme parkeerterrein en lopen met een grote wagen het eerste gangpad in. De Walmart heeft altijd hele goede WiFi, en omdat het ‘s ochtends vroeg is bij ons, is het ‘s middags in Nederland en kunnen we misschien even “samen winkelen”.

We leggen FaceTime contact met de dames en hoewel het eerst even stroef verloopt doordat Floor haar telefoon allerlei kuren heeft, lukt het uiteindelijk toch om met z’n vier op het scherm deel te nemen. Sasha wil het liefst even bij de Chips afdeling meekijken, terwijl Floor even de Mac & Cheese verpakkingen wil zien. Omdat Floor haar camera even in de pauze stand staat, lopen we eerst samen naar de Chips en koek afdeling. Sasha herkent uiteraard heel veel producten, omdat ze in Texas ook wel eens boodschappen moest doen en wordt heel enthousiast, Uiteraard kunnen we beperkt wat meenemen, maar we proberen toch een leuk pakket te maken. Dan kan Floor ook met de camera inloggen en omdat de heren van onze meiden ook aanwezig zijn, zijn we ineens met ons zessen aan het winkelen. Haha. Voor Sasha en Sjors hebben we snel een keuze kunnen maken, maar voor Floor vonden wij het wat lastiger. Gelukkig kan ze nu zelf de keuze maken en is de keuze gevallen op de Cheetos Mac & Cheese. Die schijnt nogal duur te zijn in Nederland, terwijl deze hier maar 1,25 dollar kost.

We hebben lekker ingeslagen en nemen voor nu even afscheid van onze lieve meiden. De auto is weer volgeladen en we stijgen heel rustig de berg op. Ook hier zijn de bergen weer erg mooi. Nee zeker geen Zion, maar alles is even verzorgd en overweldigend. Zodra we de grote groep bergen door zijn, komen we in de Nevada woestijn terecht en is alles ineens vrij vlak en bijna saai. Het zand is licht van kleur met wat kleine groene struiken. That’s it! Eerlijk gezegd wist ik dit ook nog wel van de eerdere keer dat we deze rit hebben gemaakt, maar ik had gehoopt dat het wel meeviel, maar dit is denk ik de saaiste stuk van de hele reis die we hebben gemaakt.

Dan ineens zien we in de verte wat donkere silhouetten opduiken van grote gebouwen die samen het centrum van Vegas vormen en heel langzaam rijden we de stad binnen. De buitenzijde van de stad heeft veel industrie en is niets bijzonders aan, maar het centrum is uiteraard overweldigend. Toch gaan wij eerst ergens rechtsaf en vermijden we even het centrum om een speciaal plekje te bekijken: Frankie’s Tiki Room! Frankie is een oude cocktail bar helemaal in Tiki stijl en die wil ik graag eens van binnen bekijken en misschien een souvenir meenemen. We parkeren de auto voor de deur en het is leuk om het gebouw nu in het echt te zien, in plaats van fotos of filmpjes op het internet. Binnen is het donker, maar als je ogen eenmaal gewend zijn, is het een enorm gezellige bar helemaal in de Polynesische stijl. Het is vier uur middags, dus het is er stil, maar er zit wel een dame te gokken aan de bar. In Las Vegas hebben alle kroegen ook in de bar een beeldscherm zitten, waar je op kan gokken. Samen met de jongedame achter de bar hebben we een kort gesprek waar we vandaan komen en bekijk ik de souvenirs. Uiteraard neem ik een T-shirt mee, maar ze hebben ook hele mooie tiki mugs, stenen cocktails bekers, die met de hand gemaakt worden door een aantal kunstenaars en omdat ik er al behoorlijk wat heb, wil ik er hier ook een paar meenemen. De keuze is lastig, want ik kan er maar een paar meenemen, maar uiteindelijk stappen we weer in de auto en heb ik toch weer twee tassen met souvenirs.

Ik rijd de auto haar de Las Vegas Boulevard en ga naar een winkel centrum aan het eind van de weg. Dit winkel centrum ziet er erg mooi uit. Als een soort Bataviastad maar dan in een iets klassiekere stijl bouwstijl. Aan het eind van het winkelcentrum zit een grote muziekwinkel, dus uiteraard wordt daar even gestopt en gesnuffeld. Ik zie genoeg leuk speelgoed, maar niet iets om nu mee te nemen. Leuk om even een gitaar vast te houden en weer door, maar dan de Vegas Boulevard weer op. Na een paar kilometer zie ik een heel groot Harley Davidson store. Ook daar stoppen we even en lopen we naar binnen. Mijn god wat een ruimte zeg. Zelden zo’n groot filiaal van Harley Davidson gezien, en echt hele mooie spullen. En dus lopen we na zo’n twintig minuten er weer uit met een paar nieuwe t-shirts.

We rijden de bekende strip over richting het oude gedeelte van Las Vegas en genieten van alle rariteiten die we zien. We zijn hier al verschillende maken geweest, maar eigenlijk verveeld het nooit. Ondanks dat we hier ook veel ellende zien, want de hele vakantie hebben we niet zoveel daklozen en armoedige mensen gezien als hier in de paar uur dat we hier nu zijn. Arm en rijk zijn leven hier dwars door elkaar heen. Echt naar soms om te zien. We rijden de hele strips af richting Fremont street. Dit is de straat waar Las Vegas is opgezet en waar de eerste Neon reclames en uiteraard de gokkasten stonden en sindsdien niet meer zijn weggehaald of weg zijn te denken. Het is het grootste handelsmerk van Las Vegas.

Vannacht slapen we in de Golden Nugget. Een van de eerste hotels hier op Fremont street en ik ben bang voor de kwaliteit, maar het lijkt me leuk om eens hier in het oude gedeelte te verblijven. Via onze Tomtom worden we om het gebouw geleid en blijven we de bordjes volgen van de Golden Nugget Self Parking. Als we de juiste ingang hebben gevonden, zien we voor het eerst dat het eigenlijk een groot hotel is, maar aan de voorzijde is dat niet te zien. Elske blijft even in ze auto zitten, terwijl ik ons aanmeldt binnen. Maar dat gaat niet zomaar. Als ik de deur door loop sta ik ineens tussen allemaal winkels en restaurants. Ineens heel veel luide muziek en een enorme drukte van mensen. Ik zie mensen in het zwembad aan de linkerzijde van me terwijl er rechts een hele rij mensen in de rij staan voor de Starbucks of voor de Chip-Fill-A. En overal waar nog een beetje plek is hoor of zie je een gokkast. Welkom in Vegas!. Het is even zoeken, maar twee gangen verderop kan ik ons registreren. Hiervoor loop ik langs het zwembad en zie dan dat er naast het zwembad een enorm zoutwater aquarium is. De mensen in het zwembad kunnen vanuit het water zo naar de vissen kijken. Heel erg leuk, zeker omdat de vissen voor het grootste gedeelte bestaan uit een grote groep haaien en roggen. Het aquarium is prachtig. Maar het kan nog gekker: ik zie dat er een glijbaan twee verdiepingen hoger start en dwars door dit aquarium heen gaat. De buis waar je door glijdt is aan de buitenkant van geel kunststof maar in het aquarium van glas waardoor je tijdens het glijden nog een keer goed naar de haaien kan kijken. En met een plons belandt je dan in het zwembad. De grote vissen hebben er geen last van, maar het is wel een bijzonder gezicht. 

Aan de andere zijde van het zwembad zit de registratie, dus ik meldt ons snel aan. Met een grote lach loop ik naar Elske en rijden we de auto aan de overzijde de parkeergarage binnen. Het is bizar groot en het hotel heeft vier torens met enkele duizenden kamers. Ondanks dat het een oud hotel is ziet alles er heel erg goed en schoon uit en zien we dat alles mooi is gerenoveerd. Ook onze kamer ziet er super uit en op het televisie scherm worden we persoonlijk welkom geheten; welkom Marco Koreman staat er. We installeren ons snel en zakken dan weer van de negende verdieping naar de lobby van het hotel. We lopen langs de enorme tuinen vol gokmachines en gok tafels en lopen naar buiten Fremontstreet zelf op. De straat waar alles gebeurd hier ‘s avonds is nog niet al te druk, dus we kunnen alles goed bekijken. Wat enorm veel bijzondere mensen zien we lopen en wat een show omgeving is dit, Enorm veel mensen proberen hier geld te verdienen door muziek te maken, een hoedje, T-shirt of iets van eten of drinken te verkopen. Maar ook door half naakt met veren of als Chippendale of als superheld rond te lopen. Wederom een bijzondere gezicht.

Wij lopen tot aan het eind en lopen dat de zijstraatjes in van het Art District. Dit gedeelte van Vegas heeft enorm veel muurschilderingen te laten zien en we nemen er verschillende op de foto. De sfeer is erg gaaf hier. We lopen de richting van het Stratosphere hotel op. Een grote toren met veel kamers die heel makkelijk als herkenningspunt te gebruiken is door zijn unieke verschijning. In het straatje voor de toren zijn diverse trouw kapelletjes waar je allemaal door “Elvis:” getrouwd kan worden. Bij sommige staat een roze Cadillac en de rocknroll muziek klinkt uit de speakers buiten. De kapelletjes zien er wel mooi uit en het is leuk om hier en daar wat bruidjes te zien lopen. Iets verderop zit een bekend pandjeshuis van de televisie. Gold and silver pawn shop staat er op de gevel, maar de serie op televisie heet Pawn Stars. Helaas zijn ze net gesloten, maar we lopen even om het pand en zien dat ze commercieel helemaal los gegaan zijn. Naast de grote parkeerplaats, staat nu een klein, soort winkelcentrum met hun naam, compleet met restaurants en shops. Toch willen we meer zien van de gekte, dus lopen we terug richting ons hotel om de auto te halen en rijden we richting de strip; de bekendste straat van Las Vegas. Van Sasha hebben we een tip gekregen over de opening van een nieuwe evenementenhal met de naam “The Sphere”. De enorme bol is het duurste entertainment object ter wereld en kost 2,3 biljoen dollar. Ik noem het een object, omdat het een hele grote ronde bol is van 122 meter hoog en 157 meter breed, waar vier en twintig uur per dag beeld op geprojecteerd wordt. Binnen in de bol kunnen ruim twintigduizend mensen naar een concert kijken en ook daar worden beelden op de ronde wand geprojecteerd. Zoiets als dit zie je enkel in Las Vegas.

We rijden de auto naar het Mirage hotel waar we de auto neer zetten in de enorme parkeergarage. Aan de overzijde zit het Venetian hotel. Hier is een groot gedeelte van Venetië nagebouwd. Compleet met gondels. Als we aan de linkerzijde van de Venetian naar rechts lopen, zien we na zo’n 100 meter de grote gekleurde bol. En onze mond valt er van open. Op dit moment is er onze aarde op geprojecteerd en zie je alle werelddelen met de lampjes van alle grote steden. Het is adembenemend mooi, maar we vergeten te fotograferen, zo zijn we onder de indruk. We lopen een stuk dichterbij om het nog beter te zien en de  video afbeelding van de aarde wijzigt in abstractere vormen en kleuren. Heel erg gaaf dit. En we leggen wat stukjes vast op camera. Dan ineens wordt er een groot oog geprojecteerd. En dat ziet er heel erg raar uit. Zo’n enorme oogbal die tussen alle andere gebouwen staat. En bedenk dat het oog niet stilstaat, maar gewoon beweegt zoals ieder ander oog. Het is tenslotte een videoafbeelding. Heel erg gaaf om dit te zien.

We lopen terug de strip op en inmiddels is het half acht dus zoeken we een eet gelegenheid op. Bij een foodcourt nemen we plaats bij Panda Express. Een Chinese food keten waar we lekker rijst met wat groenten en vlees eten. Na het eten lopen we nog even langs de diverse straatartiesten op de strip en steken dan de straat over om terug te lopen naar de parkeergarage. Het is zo’n acht kilometer terug rijden naar ons hotel met een klein binnendoor weggetje, want ik merk dat ik heleboel weer herken. Dit is geloof ik de vijfde of zesde keer dat ik hier ben, dus dat mag dan ook wel haha.

We zetten de auto helemaal bovenaan in de parkeergarage, maar bij het uitstappen krijgen we de auto niet uit. We hebben al een paar weken wat kleine probleempjes met de auto, maar die waren niet het vermelden waard. Maar nu krijgen we wel wat meer issues, zoals de afstandsbediening voor het openen van de deuren die weigert. En dat is wel een lastige, want als we niet meer de auto in kunnen hebben we een groter probleem. Morgen maar eens contact opnemen met het verhuur bedrijf. Voor nu eerst maar eens bijkomen weer van alle nieuwe indrukken.