Ventura here we come!

In de ochtend rijden we de auto naar Peggy Sue Diner, ongeveer 500 meter verderop, voor een ontbijt. De ingang is een grote jukebox en zodra je binnen stapt waan je jezelf in een andere tijd. De oudere vrouwen in de bediening, dragen allemaal dezelfde roze-turquoise bedrijfskleding en er komt continu oude rocknroll muziek uit de speakers. We nemen weer een omelette en wat te drinken en en na het eten nemen we nog even een kijkje in het oude restaurant en de bijbehorende giftshop.

Met een gevulde buik draaien rijden we terug naar het hotel en pakken we onze spullen in voor vertrek. Elske wil heel graag nog een stukje van de route 66 zien, dus ik rijd richting Barstow en draai daar de old highway op, zoals ze hem hier vaak noemen. Nu rijden we een flink stuk over de oude historische weg en genieten we weer van de oude verlaten gebouwen, de extreem lange treinen en sommige attracties langs de weg. Na enkele verlaten gebouwen stoppen we bij de bottle tree ranch. Een kunstenaar die van lege flessen een bos heeft gemaakt. We hebben hier acht jaar geleden al een keer rond gekeken en kennis gemaakt met de eigenaar Elmo, maar die is helaas nu niet aanwezig. Toch even een rondje lopen, want de sfeer hier is wederom fantastisch en hij is flink uitgebreid. Leuk om te zien dat het blijkbaar goed gaat met hem.

We volgen de oude route tot aan Victorville, aan de rand van Los Angeles en nemen daar een andere weg om wat meer langs de bergen te rijden richting de kust. We voelen wel dat het hier flink drukker is op de brede zeven baans weg, maar het is te doen. Heel langzaam rijden we om vier uur de badplaats Ventura binnen en zien we vrij snel ons hotel liggen.

We worden vriendelijk ontvangen en hebben een hele mooie knusse kamer. Wanneer we de spullen op de kamer hebben achter gelaten lopen we langs het hotel de Hoofdstraat in, een blok verder. Wat een gezellig dorpje is dit zeg. Heel veel winkeltjes en restaurantjes en heel erg veel kringloopwinkels. Echt opvallend veel. Aan het eind van de winkelstraat slaan we rechts af en lopen we richting het strand. de zee heeft hier geen hele hoge golven, maar we zien voldoende surfers genieten van het water. het strand is hier echter wel enorm bezaaid net grote stenen en stukken aangespoeld hout. Dat hebben we nog niet eerder gezien in Californië. Morgen gaan we aan de andere zijde kijken van de grote pier, maar eerlijk gezegd vinden we de rechterzijde van het strand niet heel erg mooi. De Zion die daar aan het wegzakken is wel erg mooi en de lucht wordt meer oranje en paars. Als we terug lopen over de boulevard, zien we wel diverse gedenk plekken liggen en staan, voor meestal jonge mensen die hier tijdens het surfen zijn overleden. Zo zie je maar dat de golven misschien niet al te hoog zijn, maar de stromingen van de zee kan rare streken uithalen. Het is mooi om de vele surfers in de laatste momenten van licht nog in de golven te zien liggen.

Voor nu lopen we richting de Hoofdstraat, een straatje achter ons hotel en zoeken we een restaurant op voor ons avond eten. We wilden eigenlijk wel iets van Mexicaans, maar eindigen bij een soort luxe hamburger tent, waar we heel erg goed te eten krijgen. Elske heeft een hele fijne vegetarische hamburger en ik heb een dikke vleesburger. Samen met de zoete patatten en een hele fijne salade genieten van de maaltijd. Rond negen uur zijn we weer terug op de kamer en knutselen we nog wat aan de fotos en aan ons verhaal. Elske haakt al eerder af en ligt al snel lekker te slapen. Maar rond 22:30 vallen ook mijn ogen dicht.