De hippe stad Denver!

Vanmorgen hebben we de wekker gezet om half acht, zodat we dan de wasmachine konden aanzetten, nog even een half uurtje in bed liggen en als die dan klaar is na een half uur kunnen we hem in de droger doen en gaan ontbijten. De wasmachine staat slechts tien meter van onze kamer, nummer 415 vandaan. DAt is fijn. Maar de vermoeidheid speelt ons soms parten en we schrikken wakker om 9:00 en moeten nog douchen, aankleden en de was in die droger stoppen. Dat is op zich niet erg maar het ontbijt is maar tot half tien. Dus beide in de race modus en precies om half tien lopen we de ontbijtzaal binnen, beneden in het hotel. Daar zitten nog wat mensen te eten en er staat gelukkig nog voldoende. Elske neemt een broodje met ei en ik neem voor de eerste kaar wafels. Met wat koffie en jus d’orange stellen we ons tevreden en gaan we de was uit de droger halen. Heerlijk om weer schone shirts en ondergoed te hebben.

Na het ochtend ritueel stel ik de Tomtom in op RINO (River North Art District) rond de 27th street. Ik had op internet al wel gezien dat dit een gave wijk is met enorm veel kunst, maar uiteraard geen idee wat we gaan zien. Een straat verder dan het hotel is het begin van de grote ringweg van Denver. Ook dit is gaaf om te rijden, omdat je dan het mooie hoge gedeelte, downtown Denver van afstand kan bekijken. Vanmiddag gaan we daar zeker nog even naar toe.

Na een kilometer of acht nemen we de afslag richting de zevenentwintigste straat en eigenlijk zien we direct als wat ze met kunst wijk noemen; Wauw!!! Direct al zien we zoveel straatkunst en wel zo vreselijk mooi dat we helemaal opspringen vanuit onze stoel. Nu snel een parkeerplaats zoeken, maar dat lijkt even lastig. En elke straat die weer in rijden hier schieten we weer uit onze stoel. De meestal oude gebouwen, soms zelfs alle stoepen, de bloembakken, die overigens vol staan met prachtige bloemen. Alles is hier vol geschilderd. En soms met een “eenvoudige” graffiti, maar in de meeste gevallen met een waanzinnig prachtige afbeeldingen.  Aan de tekeningen en boodschappen te lezen, merk je dat het vaak gaat over de trots van de donkere bevolking. Het leven op de straat en hier in de stad. De alledaagse dingen hier in Denver. Elke parkeerplaats waar we komen, kunnen we enkel vertalen met een telefoon, dus we kunnen nergens onze auto kwijt. Dat is echt heel vervelend. We rijden even buiten het kunst district, slechts twee straten en zien iemand die zijn hond uitlaat. Als we vragen naar een parkeer gelegenheid kan hij ons helpen en het blijkt dat je twee uur gratis mag parkeren langs de stoep waar een groen bord staat. Die hebben we gelukkig snel gevonden, dus we kunnen weer op ontdekking uit.

Na twee straten horen we muziek dichterbij komen, op een groot plein zijn een grote groep sporters bezig hun krachten te meten. Touwtje springen, gewichtheffen, en diverse andere oefeningen lijken ze hier als in een wedstrijd te vertonen. Om de sporters heen staan trainers hun aan te moedigen en aan de rand van het veld staan grote groepen, vooral dames overigens, de gespierde mannen toe te schreeuwen. Het is een heel gezellig event en ziet er geweldig uit in deze setting. Op de achtergrond van het sportplein zijn diverse grote schilderingen te bewonderen namelijk. We lopen nog enkele straten door en blijven overal lang staan kijken. Prachtige oude gebouwen, die opgeleukt zijn met mooie tekeningen in allerlei kleuren. Poëzie op de voetpaden die iets zeggen over de liefde, over de stad, over dit moment. We worden hier zo gelukkig van. Wederom horen we muziek uit een hoek komen en gaan via kleine straatjes richting het geluid. We komen terecht op een klein pleintje, waar diverse tentjes als markt staan opgesteld. Direct al zie ik personen lopen die wij uit films kennen. Gangster films. Jongelui van de straat. Maar zo fotogeniek dat we beide helemaal los gaan. Elske schiet overal en van iedereen fotos en ik ga met iedereen, bij elk kraampje een gesprek aan. Enorm veel creativiteit, maar ook veel ellende krijgen we te zien. Dit zijn de jongeren aan de onderkant van de maatschappij. En dat gevoel wordt snel bevestigd al ik een gesprek op van van een dame bij een kraam waar twee jeugdwerkers staan. De markt is opgezet om de talenten van deze jongeren te laten zien en om ze te laten zien dat ze wel degelijk meer in hun macht hebben. Zo mogen ze hun eigen producten verkopen en dus staat er iemand met zijn oude t-shirts en schoenen. Een kraampje welke Floor echt geweldig zou vinden. Iemand die graag kapper wil worden, staat iemand op straat in een stoel te scheren. Daarnaast een jonge tattoo artiest die zijn tekeningen verkoopt en serieus wat een talent! Op de hoek zit een jonge familie en als ik de blanke jongeman aan kijk, hebben we direct contact. “What’s up, my men” en ik ga bijna helemaal mee in de straattaal van deze heren. Hij heeft samen met zijn vriend een kledingmerk gemaakt en probeerde dit aan de man te brengen. Het merk Unleashed wil zeggen dat hij zich los wil breken van alle foute dingen. Maar de tekeningen die hij gebruikt zijn nog steeds typisch gangster straat stijl, zoals gouden kettingen, zakken met geld en wapens. Hij verkoopt met name dames kleding zoals broekjes, een jasje, truitjes en heeft een paar T-shirtjes te koop. Helaas geen hele kleine maat voor floor, maar ik neem een T-shirt van hem mee om hem te steunen. Als ik met de jonge mensen aan het praten ben, komt Elske bij ons staan. “Mag ik jullie misschien fotograferen?” Ook daar hebben ze geen problemen mee en Elske zet ze even tegen een beschilderde wand aan met zijn twee. De vol getatoeëerde lijfen en de zwarte doeken om hun haren geven een fantastisch beeld. Hun iets te stevige en vol make-up vriendin zit trots te kijken en wil me graag nog een visitekaartjes aansmeren. De gekleurde en eveneens getatoeëerde buiken steken ongemakkelijk onder hun shirt vandaan. Dit is zo genieten.Als we een aantal mensen hebben gesproken en vooral goed hebben bekeken, lopen we de volgende straatjes door. We kijken onze ogen uit. Wat een fantastische wijk is dit. Dit is Amsterdam Noord in het kwadraat.

Ergens buiten zie ik een groot reclamebord staan over een show, maar het is me niet helemaal duidelijk wat ze binnen doen. Buiten staat een tentje met Mexicaans eten en ik neem Elske mee naar binnen. Bij binnenkomst zien we vooral donkere mensen in een hele hippe omgeving. Waar zijn we nu dan weer terecht gekomen?

Wederom een inspirerende omgeving met allemaal kleine winkeltjes waar jonge mensen hun waar mogen verkopen. Maar dit keer zijn het geen jongeren uit de onderste laag. We lopen wat winkeltjes langs en zien echt prachtige spullen. Kaarsen, kleding, kunst, fotografie en zelfs een bloemenwinkeltje. Een fantastische hippe sfeer en mooie mensen om naar te kijken. Ook Elske kan hier weer haar hart op halen en schiet er lekker op los. We praten met diverse mensen over hun waar en over het leven. Prachtige plek! Een blok verder lopen we de Central Market binnen, een grote foodcourt. Wederom een hippe tent en enorm goed bezocht. Wij hebben nog geen honger en besluiten terug te lopen naar de auto.

Inmiddels is het bijna twee uur en rijden we binnen door richting DownTown Denver. Vlak naast het Rockies Baseball stadium kunnen we de auto parkeren. Voor vijf dollar mogen we hier drie uur lang staan en lopen we vrij eenvoudig het centrum binnen. We lopen eerst de snelweg onderdoor en komen dan op een groot plein, waar veel American Football supporters de wedstrijd Colorado tegen Oregon aan het kijken zijn, op een groot scherm. De sfeer is gemoedelijk ondanks dat Colorado op dit moment met één en twintig punten achter staat. We gaan rechts om het gebouw en in de verte zien we wat gekleurde tentjes. Dat is de richting die we kiezen komen zo bij Union Station aan. Het oude stations gebouw is enkele jaren geleden al gerenoveerd en is een prachtig gebouw. Bovendien zit een luxe hotel en onderin de hal zitten diverse hippe eettentjes en winkeltjes. Achter het station vertrekt nog steeds de Amtrak trein.

We lopen wat straatjes door en bezoeken wat winkeltjes. Er is veel oude architectuur te zien en er zijn veel mooie winkels, dus we komen tijd te kort. Ik zie een jonge knul lopen met een T-shirt aan van het meer Obey. Ik weet dat het merk populair is bij skaters en ik vraag hem of er een skate winkel in de buurt zit. Hij zoekt voor ons direct op zijn telefoon waar de skate winkel is en zo lopen we niet veel later in de goede richting naar de Plate street. Als we een brug onderdoor zijn gelopen, komen we bij een mooie rivier en een park. Aan de rand van het park is weer een buitenmarkt waar we overheen lopen en het valt ons op dat er enorm veel honden liefhebbers zijn in Denver. Sasha zou hier helemaal blij worden. Ook deze markt is weer gezellig en als we over de markt heen zijn, komen we uiteindelijk in de Plate street uit. Op de hoek zit de skate winkel, maar echt veel bijzondere dingen hebben ze niet. We lopen even het straatje door aan de linkerkant, maar we moeten ook een beetje in de graten houden dat we ooit weer terug naar de auto moeten. DUs halverwege de Plate street gaan we even zitten met een milkshake voordat we richting de auto lopen. De Shake is weer eens een bijzondere: Een milkshake met M&M’s als topping. Nou dat lijkt ons wel wat dus niet veel later zitten we met een shake die met twee zakken M&M’s is gevuld in het zonnetje. Dit is een enorme calorieën bom zeg, maar wel lekker. Terwijl we de milkshake naar binnen happen, want met het rietje krijg je helemaal niets binnen, zie ik voor me ineens een tekst staan op een bord: vandaag Mexicaans feest met Mexicaans bier en Mexicaans worstelen. Gratis Entree! Hier moeten we naar toe zeg ik tegen Elske en met enige snelheid lopen we het straatje rechts van ons door. Na zo’n honderd meter zie ik al de gekleurde vlaggetjes en de vele Chicanos en latino’s met een biertje in hun hand staan. Er wordt op salsa muziek gedanst en er is een klein marktje met wat Mexicaanse koopwaar. Middag op de straat staat een worstelring, waar over vijf minuten een wedstrijd begint. We zijn precies op tijd. De presentator pept iedereen op om naar de ring te komen en te kijken naar de fantastische luchadores. Dit zijn gemaskerde worstelaars. Eerst komen er twee kinderen en vertellen ze dat ze sinds tien jaar dit worstelen in Denver trainen. De kinderen doen even voor wat ze leren, maar dan is het, volgens de presentator tijd voor de grote namen. Twee verkleden mannen met masker betreden de ring. De scheidsrechter is ook duidelijk een Mexicaan en controleerd en  kijkt of het worstelen wel eerlijk verloopt. Bij het startsein beginnen de twee verkleden heren aan elkaar te trekken en te duwen en zie je direct dat het alles een ingestudeerde show is. Alhoewel het er soms best stevig aan toe gaat is alles tot in de puntjes afgesproken en is het een genot om naar te kijken. De vele chicanos en latino’s staan om de ring heen te schreeuwen naar hun favoriete worstelaar. Ook de kinderen schreeuwen fanatiek mee. AL met al is het een gekleurd en gezellig feest. Na de worstelpartij lopen we terug naar de auto en zijn we precies op tijd weer terug.

Het is half zes en zijn moe. Moeten we nog wat ondernemen of…nee.We besluiten maar terug te rijden naar het hotel. Morgen gaan we weer verder trekken en dus een keer op tijd slapen is ook fijn. Maar wast een dag, wat een stad, wat een land. Elske heeft vandaag al drie keer geroepen dat we volgend jaar weer gaan hahaha.