Sedona is misschien wel één van de mooiste parken

Na een heerlijk nachtrust gaan we rond half acht uit bed en zoeken na alle rituelen een tentje waar we kunnen ontbijten. Twee rotondes verderop is een supermarkt met er naast een restaurantje die ook breakfast serveert, dus we nemen de gok. Beide bekijken we de menukaart en zonder dat we het hebben afgesproken kiezen we beide voor dezelfde maaltijd. Een bordje met groentes zoals spinazie en broccoli met ei erdoor heen op een geroosterd broodje met een schaaltje vers fruit. Een koffie voor Els en een jus de orange voor mijzelf en we hebben weer een goede bodem voor de start van deze dag.

Nadat we hebben afgerekend sturen we onze auto naar de Church of the Holy Cross. Een Kerk, gebouwd in 1956, midden tussen de rode rotsen. Een mooi exemplaar met er omheen schitterend uitzicht over Sedona. Even nemen we binnen plaats op een kerkbankje voor het Altaar en het grote kruis met het beeld van Jezus en kijken door het raam achter hem naar de prachtige natuur. Via de trap komen we onder de kerk waar een souvenir winkel is gevestigd. Enorm veel beeldjes, kraaltjes, bordjes, boekjes en meer, maar helaas zien we dat 90% vanuit China is geïmporteerd. Dat wil je dus echt niet. Op ons gemak lopen we nog even buiten langs de kerk en de rand van de doorgang om van het uiterlijk te genieten. We zien het langzamerhand nu drukker worden, dus we waren echt mooi op tijd.

Vanaf de kerk rijden we zo’n 15 kilometer verder richting Oak Creek Valley. Er zijn in Sedona diverse wandel gebieden, maar deze ligt wat hoger en is bereikbaar middels een hele mooie weg door de bergen. Het rijden is wederom een genot. En onderweg stoppen we uiteraard weer zodra we langs een mooie plek komen. Het uitzicht van een hogere gelegen gebied over Sedona is fantastisch en van iemand die bij een soort VVV kantoor werkt, krijgen we een tip om nog tien miles verder te rijden voor een hele mooie trail. Dit wandelpad is niet te ruig, maar loopt geheel langs de Oak Creek river. Het wandelpad kruist op dertien plaatsen de rivier, maar dat is te doen volgens hem.

Na een beetje entreegeld te hebben betaald mogen we de auto neer zetten en zien we gelijk een hoe prachtig deze vallei is. Veel groen met gele bloemen, diverse appelbomen met groene en rode appeltjes en op de achtergrond de rode rotsen. Wauw wat een plek zeg. We lopen via het trial bordje het wandelpad op en volgen het, door een pijl aangegeven pad. Het eerste stuk is eenvoudig, maar al snel klimmen we over paadjes van zand en stenen door het bos. Als we de rivier over steken gaat dat via enkele, meestal platte sten die in het water liggen. Met onze gladde schoenen best nog wel een uitdaging om je schoenen of in Els haar geval slippers en voeten droog te houden, maar het lukt. Soms is Els nog wat angstig om te vallen en dirigeer ik haar langzaam over de stenen naar de overkant van het water. Onderwijl bekijken we onze omgeving die soms onwerkelijk mooi is. Grote rotspartijen steken een eind naar voren en lijken een soort overkapping van het wandelpad of rivier. Als je hieronder staat en met elkaar praat, hebben onze stemmen ineens een diepe galm. Na zo’n zeven keer over gestoken te hebben en zo’n twee uur gelopen te hebben, besluiten we even te rusten. Met een beetje water en een kleine zakje naturel chips sterken we weer aan. Dan ziet Elske een slang langzaam richting de rivier bewegen. Het is een kleintje, maar toch erg leuk om even goed te bekijken. Ik ga achter hem aan en zie hem drinken bij de rivier. Als ik hem ga filmen schiet hij ineens enorm snel over het water met de stroming mee de verte in.We zien kleine visjes in de rivier zwemmen, blauwe vlinders langs de waterkanten zwemmen en horen vogels op hun aller hardst zingen. Wat is het hier prachtig. Toch besluiten we terug te lopen, want we willen nog wat andere plaatsen bekijken. de terug weg gaat iets vlotter, maar ook hier blijven we nog vaak even staan om alles goed te bekijken. Uiteindelijk lopen we via een stel oude appelbomen weer terug richting de parkeerplaats.

Via de kronkelweg rijden we terug richting het centrum van Sedona, maar onderweg scoren we nog een goede beker hete koffie voor Els en een lekker bekertje brownie ijs voor mij. Bij uptown Sedona besluiten we nog even verder te rijden naar het vliegveld van Sedona, omdat daar een bijzondere uitkijk plek aanwezig is. Het vliegveld is namelijk bovenop een berg plateau gebouwd, waardoor je over de hele vallei heen kan kijken. We hopen daar straks de zonsondergang te kunnen bewonderen, maar we hebben pech. Het is enorm bewolkt vanmiddag en het ziet er naar uit dat we een paar druppels regen gaan krijgen. We klimmen nog wat trappen op om van het bijzondere uitzicht te kunnen genieten en daarna rijden we op ons gemak naar het zuidelijke deel van Sedona terug. Onder weg begint het flink te onweren met flinke bliksems in de lucht, maar dat is gelukkig van korte duur. Tegenover ons hotel genieten we van een heerlijk diner bij een Mexicaans BBQ Grill restaurant en daarna kunnen we snel naar huis. Wat een heerlijke dag hebben we weer gehad. het weer was precies goed, niet al te warm. En nu, met een lichte spierpijn, stappen we weer schoon ons tijdelijke bed in.