Tot ziens Arizona, dag New Mexico

Vandaag staat er wederom een lange trip voor ons klaar. Vanuit het Apache reservaat reizen we naar Albuquerque (spreek uit als Elbekurkie). Maar eerst maken we kennis met Susan en haar man uit Phoenix. Ze reizen voor een lang weekend naar Show low en omgeving, omdat het weer zo fijn is. Ze vinden Phoenix echt te warm. En eerlijk gezegd vinden ook wij de temperatuur hier erg fijn. Het is nu 73 Fahrenheit wat gelijk staat met 23 graden. Nu is het nog wel vroeg en gaat het nog wel wat warmer worden, maar zeker geen 44 graden meer. Onze Amerikaanse nieuwe kennissen zijn gepensioneerd en reizen zoveel als mogelijk. Ze zijn ze ook in Amsterdam geweest en willen maar dol graag met ons praten. Volgens mij heet de man Bennie en wil me graag nog een keer een email sturen haha. Prima hoor.

Als alles weer in de auto zit, rijden we in de omgeving even rond. Elske heeft gelezen dat er hier en daar nog wat wilde paarden staan, maar helaas komen we ze niet tegen. Rond half elf zetten we koers richting New Mexico, maar voordat we daar zijn, gaan we nog genoeg andere mooie plekken bekijken.

Eerst rijden we op ons gemak nog het Apache reservaat door en betreden zo langzaam de White Mountains. De witte bergen danken hun naam aan de hoge gras bekleding die over het gehele gebergte hier ligt. Het hoge gras ligt als een fluweel kleed over de heuvels en bergen heen en deze wordt op de plek gehouden door hier en daar een iets donkerder groen struik of boom. Het hoge gras is zeer licht van kleur en door het licht van de zon, lijkt het soms bijna wit te kleuren. Het is prachtig, maar ook de meeste lege aardbol stoffering die we tot nu toe hebben gezien. Zo nu en dan zien we wel zwarte koeien in de velden staan of staan er enkele paarden aan de rand van het hek of de weg. Maar het is vrij kaal en eentonig.

Na een half uur gereden te hebben komen er borden langs de weg die vertellen dat we over 45 miles de state border naderen en we de staat Arizona gaan verruilen voor de staat New Mexico. Helaas, want ik houd echt van Arizona, maar New Mexico is zeker ook erg mooi, al hebben we daar nog zeker niet alles van gezien. Maar daar gaat dit keer verandering in komen, doordat we een flink stuk er door heen rijden deze dagen.

Maar eerst nemen we de Apache National Forrest route en komen we via Springerville, een klein dorpje, op de route 60. Springerville is weer een oud, typisch Amerikaans dorpje waar veel oude huisjes en waar verschillende oude klassieke auto’s staan. Uiteraard zou ik haast zeggen is er ook een antique thrift store. Een tweedehands winkel met antiek of gewoon oude rommel. Ze houden hier erg van tweedehands spullen, want elk dorpje, hoe klein ook, heeft er wel een of twee, of zelf meerdere kringloopwinkels. Enkele bezoeken we, want je kan er soms leuke souvenirs kopen. De tweede winkel die we bezoeken is met name erg mooi. Leuke spullen, maar ook mooi ingericht en heeft een eigen saloon (restaurant cafe) waar mensen wat kunnen drinken en een snack kunnen nuttigen. Wij hebben voldoende proviand in de auto, dus bedanken de eigenares voor de gastvrijheid en zetten onze reis voort door de White Mountains. Onderweg staan diverse borden aan de kant van de weg, welke waarschuwen voor springende of stilstaande herten, koeien, ezels, beren etc. Maar we hebben ze nog niet gezien, althans niet levend. Als we bij Springerville aan de kant van de weg staan, rijdt er een pickup wagen langs waar een enorm mannetjes hert in de bak ligt.

Het is een behoorlijk rit van circa twee uur, voordat we door de witte bergen zijn en het Apache reservaat verlaten , maar het was weer een mooie route. Nu rijden we op ons gemak New Mexico binnen en niet al te snel veranderd het landschap in prachtige rode rotsen met groene beplanting. De bergen worden hoger en ruiger en ook zien we nu zwarte lava gesteente naast de weg. Die hebben we eerder gezien bovenin Arizona en blijft een apart gezicht zo tussen al het groen. Ik weet dat de lava grond enorm voedzaam is voor bomen en planten, dus ik begrijp de groene oase.

Onderweg stoppen we bij het gebergte El Malpais national monument. Een waanzinnig mooi gebergte met een natuurlijke poort. Op het informatiebord staat dat hier enorm veel overblijfselen zijn gevonden van dinosaurussen en zo konden ze berekenen dat het gebergte hier al miljoenen jaren oud is. Voor ons is het een indrukwekkend stuk natuur, waar we graag van genieten.

Het reizen met een creatieve fotograaf naast je is niet altijd makkelijk. Je moet snel kunnen reageren op een enthousiaste kreet en voor je het weet sta je binnen enkele meters meerdere keren stil, om zo een ongelofelijk mooi beeld te vangen. Ik zie de aanvangstijd dan ook langzaam oplopen, maar dat is voor ons de fijnste manier van reizen. Geen haast, er is een doel en we zien wel hoe laat we aankomen. De reis naar het doel toe is in feite de vakantie. Heerlijk. Vandaag krijg ik wel wat aanmerkingen, omdat ik minder snel de auto parkeer dan Elske gewend is van me. Maar helaas op de tweebaans weg is het niet altijd makkelijk stoppen, en uiteraard gaat veiligheid boven alles. Toch weet ik zeker dat er weer voldoende plaatjes worden geschoten en enkele plaats ik dan ook bij de dagboek verhalen van deze reis. Ik zelf maak nog wel eens een video en ook daarvan zal ik een een paar publiceren voor de thuisblijvers.

Een kilometer of zeventig voor Albuquerque, komen we op de Route 66 terecht. De waanzinnig gave weg hebben we in 2015 helemaal mogen rijden en ik herken al wel wat stukken er van. Het is een lastige weg om te rijden, omdat de aanduiding van de oude weg niet altijd duidelijk is en er enkele stukken compleet zijn verdwenen en opgeslokt zijn door de interstate 40, de grote snelweg die van de oost kant naar de Westkant van Amerika reikt. Zonder een degelijke kaart eigenlijk niet te doen. Elske heeft een uur geleden even het stuur over genomen en maakt direct gebruik er van om zoveel mogelijk te stoppen. Toch wil ze over de Route 66 vooral rijden, omdat het zo’n mooie oude weg is met enorm veel historie. Na zo’n veertig kilometer nemen noodzakelijk afscheid van de route en slaan bij Albuquerque links af richting het centrum van de mooie stad.

We arriveren om kwart over zeven pas bij het hotel en nemen onze kamer in gebruik. De klok is een uur vooruit geschoten bij binnenkomst van New Mexico, waardoor we nog een uur later in de tijd zijn beland. Na de installatie rijden we met de auto naar het oude stadsgedeelte, waar heel veel traditionele huisjes en winkels staan, alles in oude Mexicaanse stijl. Maar als we rond acht uur de auto hebben geparkeerd en we de eerste straat inlopen, merken we dat het al flink donker is geworden en de meeste winkels al zijn gesloten helaas. Misschien dat we morgenochtend nog even een kijkje nemen, want de sfeer is erg mooi hier. We stellen de Tomtom in op de Panda Express. Het filiaal ligt anderhalve kilometer verderop en we kiezen er voor om daar te gaan eten. Het was één van de favoriete restaurants van Sasha, toen ze een jaar in Texas heeft gewoond. Elske neemt wat groente en rijst en kleine vegetarische loempia’s en ik neem orange chicken (zoete kip), licht hete stukjes beef en wat bami. Een grote beker met Cola maakt de maaltijd compleet.

Na de heerlijke maaltijd kijken we nog even bij de Dollar Tree winkel naast het restaurant en rijden daarna terug naar het hotel waar we weer een nachtje rust kunnen nemen. We slapen in heerlijke bedden, maar toch rusten we niet altijd goed uit merken we. Dat zal mede te maken hebben met de vele indrukken die we op doen. Ook morgen gaan we iets dieper het Mexicaanse gedeelte in en zullen we nieuwe beelden gaan vast leggen. Voor nu eerst douchen en slapen.